Kunststof encyclopedie

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

IEC 250

De IEC 250 normeert het meten van de diëlektrische constante en van de diëlektrische verliesfactor van kunststoffen.

Diëlektrische verliesfactor

De diëlektrische verliesfactor is een maat voor, welke hoeveelheid energie een isolatiemateriaal in het wisselveld absorbeert en in restwarmte omzet. Materialen met een hoge verliesfactor zijn niet geschikt als isolatiemateriaal bij hoogfrequente toepassingen.

Vereist is deze eigenschap echter, wanneer het materiaal in een hoogfrequentieveld (HF) gelast moet worden. Hij moet dan d > 0,01 zijn.

De diëlektrische verliesfactor van de 150 belangrijkste thermoplasten en duroplasten vindt u in onze verzameling informatiebladen.

Diëlektriciteitsgetal

Het diëlektriciteitsgetal $ \ {\varepsilon_r} \ $ is de grootte, in welke mate een isolatiestof de capaciteit van een condensator beïnvloedt. Zij is de quotiënt van de capaciteiten  $ \ {\varepsilon} \ $  und  $ \ {\varepsilon_0} \ $ .

$ \ {\varepsilon} \ $ is de capaciteit, wanneer de ruimte tussen de elektroden met de isolatiestof gevuld is $ \ {\varepsilon_0} \ $  is de capaciteit van dezelfde elektroden in vacuüm.

Het diëlektriciteitsgetal van de 150 belangrijkste thermoplasten en duroplasten vindt u in onze verzameling informatiebladen.

Formule. Permittiviteit
\[\varepsilon_r = \frac \varepsilon {\varepsilon_0} \]