* 14 april 1927 in Masterton, Nieuw-Zeeland
† 7 februari 2007 in Philadelphia
Alan G. MacDiarmid wordt op 14 april 1927 in Masterton, Nieuw-Zeeland, als zoon van een ingenieur geboren.
Zijn universitaire opleiding volgt hij aan de universiteiten van Nieuw-Zeeland, Wisconsin en Cambridge. In 1955 komt hij naar de faculteit scheidkunde aan de Universiteit van Pennsylvania.
In 1973 begint hij met de studie van een ongewoon polymeer met geleidende eigenschappen, die gelijkend aan die van metaal zijn, het (SN)x.
Zijn interesse voor geleidende kunststoffen begon al in 1975 toen hij met een nieuwe vorm van polyacetylenen door Dr. Hideki Shirakawa op het Tokyo Institute of Technology werd geïntroduceerd.
De samenwerking van MacDiarmid, Shirakawa en Alan Heeger aan het Instituut voor Fysica van de Universiteit van Pennsylvania leidt tot de historische ontdekking van metallisch geleidende, maar organische polymeren.
In het jaar 2002 wordt hem de Nobelprijs samen met Alan J. Heeger en Hideki Shirakawa voor het ontdekken en ontwikkelen van geleidende polymeren uitgereikt.
Professor Alan G. MacDiarmid werkte als professor chemie aan de Universiteit van Pennsylvania.
